Na noże z DHL

Obiecanki cacanki, a głupiemu radość. Ale jak tu się cieszyć skoro firma kurierska DHL wystawia mnie do wiatru? Nie może dostarczyć przesyłki, która od tygodnia leży w olsztyńskim magazynie.

Wtorek. 10 lutego. Wzywam kuriera, ten się pojawia i odbiera przesyłkę – laptopa. Komputer potrzebuje lekarza, nie ma zmiłuj. Pod nos podkłada mi papier, podpisuję i odliczam dni do powrotu.

Poniedziałek. 16 lutego. Dzwoni serwis, że w środę nie odebrał przesyłki. Dlaczego? Paczka poszła terminowa, a odbierają tylko zwykłe krajowe. Robię wielkie oczy – jak to? To gdzie jest ta paczka?

Dzwonię do DHL, dowiaduję się, że wzywając kuriera kliknęłam „dostarczenie do jutra, do godz. 9 rano”. Nie ważne, że podałam numery umowy DHL z serwisem. Przyznam, że myślałam, że umowa określa warunki przesyłki. Trudno, mój błąd. Konsultant DHL jak do rany przyłóż – przyjmuje moją interwencję, zmienia status zamówienia i informuje, że paczka dojdzie w środę do odbiorcy. Przesyłka terminowa została zmieniona na zwykłą.

Wtorek. 17 lutego, godz. 9. Dzwoni kobieta o głosie zimnym jak lód. Na imię ma Edyta i wyrozumiałości w niej ani za grosz. Informuje mnie, że staję się za automatu odbiorcą – jako że ten prawdziwy odmówił przyjęcia przesyłki. Muszę płacić 130 zł. Dziwię się, nie rozumiem. A wczorajsze zapewniania konsultanta DHL?
– Nie było żadnych ustaleń, nie ma żadnego zapisu w naszym komputerze – informuje Edyta.
– To przesłuchajcie nagrania naszej rozmowy! – krzywię już brew.
- Nie nagrywamy rozmów.
- Nie nagrywacie? Więc dlatego bezkarnie wprowadzacie klientów w błąd?
- Nie wprowadzamy. Zapłaci pani?
- Ale dlaczego rozmawiamy dopiero w środę? Dlaczego nikt mnie nie poinformował, że przesyłka nie została odebrana?
- Nie musimy informować klientów. Od tego jest strona internetowa.
- Zgadza się, widnieje w niej informacja: PRZESYŁKA ZREALIZOWANA.
- Ale nie „dostarczona”.
- Pomimo powinniście się ze mną skontaktować. Nazywacie się DHL Express, a pracujecie w żółwim tempie!
- Co mamy zrobić z przesyłką? Odbierze ją pani?
Rozmowa się toczy. Odbiorę, zapłacę, bo inaczej nie odzyskam laptopa. Kurier ma przyjechać do pracy. Czekam. Wiem, że nie ja jedyna mam problemy z tą firmą kurierską. Internauci grzmią. DHL jest też na bakier z prawem. Ale co tam dla firmy wyrok sądu - mają wszystko w nosie.

Wtorek. 17 lutego, godz. 17. Dzwonię do DHL – gdzie jest kurier?
- Pani Edyty już nie ma w pracy – mówi jakaś pani w zastępstwie. - Przesyłka zostanie dostarczona jutro.
- Jak to? Przecież miałam ją dostać dzisiaj! Czas to pieniądz, więc dlaczego mam płacić za waszą zwłokę?
- Może pani złożyć reklamację za niedotrzymanie terminu. Racja, przesyłka powinna zostać odesłana do pani 12 lutego, w czwartek. Wyślemy prośbę do olsztyńskiego terminala, by obniżył pani koszty za opóźnienie.

Środa. 18 lutego, godz. 9. Dzwoni Edyta:
- Terminal nie wyraził zgody na zmianę kosztów. Musi pani zapłacić 130 zł. Wczoraj przesyłka nie została dostarczona, bo kurier nie wziął jej z terminala.
- Jak to? Co mnie to obchodzi? Płacę, wymagam! O której dzisiaj będzie?
- Dzisiaj też kurier nie wziął przesyłki z terminala.
- Pani żartuje?
- Otrzyma ją pani jutro.
- Jutro i pojutrze mnie nie będzie. Czekam na przesyłkę dzisiaj.
- Postaram się, by do pani dotarła. Zadzwonię do pani z informacją, czy będzie to możliwe, czy nie. Zadzwonię na pewno.

Środa. 18 lutego, godz. 17. Dzwonię do DHL. Edyta już poszła do domu. Kobieta, z którą rozmawiam nie potrafi mi udzielić żadnej informacji.
- Pani przesyłka jest w Olsztynie. Oczywiście zostanie dostarczona jutro do godz. 9.
- Jutro? – ręce mi opadają aż do piwnicy. – W czwartek? Ale tydzień po czasie! Co się dzieje z moją przesyłką?
- Nie wiem. To problem terminala.
- I ja mam płacić za wasz problem?
- Hmmm… Przesyłka zostanie do pani dostarczona jutro rano.

Czwartek, 19 lutego, godz. 14.15. Mam szkolenie służbowe. Dzwoni koleżanka z pracy, że kurier mnie szuka. Nawet się nie wysilił, by do mnie zadzwonić! Koleżanka ma niego oko. Ten stawia jakiś zygzak na papierze i odjeżdża.

Piątek. 20 lutego. Szkolenie. Nie mam głowy na DHL, bo zajmuje mi ją szkolenie. Tak czy siak - straciłam nerwy, nie mam laptopa, a ręce w piwnicy. Czekam do poniedziałku… Wysmaruję piękną reklamację!

Jak skończyła się sprawa? Pozytywnie - przeczytaj.

Ale to nie koniec moich batalii z DHL: Koszmarne pieniądze, koszmarna obsługa

PS. Jak pracuje DHL?
Komu DHL oddaje paczki?
Firma kurierska zostawia przesyłki sąsiadom
Ludzkie organy pomyłkowo doręczone na zły adres.